Μουσικές πρακτικές στη νεοελληνική πεζογραφία. Η διακαλλιτεχνικότητα από τον συμβολισμό στον μοντερνισμό

Γιατί και πότε η νεοελληνική πεζογραφία στρέφεται προς το παράδειγμα της μουσικής; Τι εννοούμε όταν λέμε «μουσικοποίηση της πεζογραφίας»; Πώς ορίζονται οι όροι «μελωδία», «αρμονία» ή «μουσική» στα λογοτεχνικά συμφραζόμενα; Καλύπτοντας μια ευρεία χρονική περίοδο, που εκτείνεται από το 1890 μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1930, η παρούσα μελέτη εξετάζει τη σχέση ανάμεσα στη μουσική και τη νεοελληνική πεζογραφία στο ευρύτερο ιδεολογικό, πολιτισμικό και αισθητικό πλαίσιο της εκάστοτε εποχής. Στη λογική της προσπάθειας αφήγησης μιας ιστορίας επιμέρους εποχών της νεοελληνικής αισθητικής νεοτερικότητας και κινούμενη εντός του θεωρητικού πλαισίου της «μουσικο-λογοτεχνικής διακαλλιτεχνικότητας», η παρούσα προσέγγιση έχει ως στόχο κυρίως να επισημάνει και να ερμηνεύσει τους τρόπους, με τους οποίους η στροφή της νεοελληνικής λογοτεχνίας προς το μουσικό παράδειγμα λειτουργεί αφενός ως πεδίο προβολής ευρύτερων αιτημάτων, και αφετέρου δημιουργεί νέα αφηγηματικά μοντέλα για επιλεγμένα, ενδεικτικά, πεζογραφήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας.

Όλγα Μπεζαντάκου: Μουσικές πρακτικές στη νεοελληνική πεζογραφία. Η διακαλλιτεχνικότητα από τον συμβολισμό στον μοντερνισμό

Στη σειρά Hermeneumata. Studien zur Neogräzistik, σε επιμέλεια του Μίλτου Πεχλιβάνου (Freie Universität Berlin), δημοσιεύονται επιστημονικές μελέτες από τον χώρο των νεοελληνικών σπουδών.

Die Edition Romiosini veröffentlicht griechische bzw. griechenlandbezogene Literatur in deutscher Sprache und bietet alle Bücher zur kostenlosen Online-Lektüre an. Gerne würden wir dieses Angebot interaktiv gestalten: Wir freuen uns auf Ihre konstruktive Kritik in Form von Korrektur- oder Verbesserungsvorschlägen unserer Bücher. Ob es um eine Lücke, ein Missverständnis, eine Fehlinterpretation oder um den unvermeidlichen Druckteufel geht, Sie können uns gerne Ihre Bemerkungen schicken!

Zum Feedbackformular